jueves, 21 de marzo de 2013

Día Internacional da Poesía.

Hoxe, 21 de Marzo, celébrase o Día Internacional da Poesía: Un día que conmemora a todos os poetas da historia e da actualidade, como o gran Antonio Machado ou Pablo Neruda, que todos coñecemos. 

Mais neste blog, pídese un maior recoñecemento a eses poetas que todavía non pasaron á historia, ou que non publican libros e non son valorados: os poetas de blog. Grazas ás novas tecnoloxías pódese disfrutar na rede de numerosas páxinas web cunha amplia relación de poetas e poemas, como aqueles poetas sen traballo, ou aqueles que queren tamen adicar o seu tempo a publicar na rede, pero tamén se poden dar a coñecer aqueles poetas xoves que comezan, sen darse conta, a vivir dentro da poesía, publicando nos seus blogs aquelo que escriben de forma reivindicativa, intimista, reflexiva..


No tienen
parada en mi estación
algunos trenes,
aunque esté lista
para cualquier destino.
Cuando pude cogerlos
no era hora
en mi reloj biológico.
Ahora siento que estoy
desinstalada
entre vías y esperas.

                         Milagros. (Acceso ao blog).


A todas las mujeres
no sólo a las trabajadoras:

La mañana en la oficina,
la tarde comida y ropa,
por la noche no molestes
si me dices de derrota.

No molestes si me dices
que no mueva ni la boca
pues me entrego día a día
cual mujer trabajadora.

                           Carlos Pérez Casas. (Acceso á páxina).


Encontrar una flor entre las ramas,
un faro para un náufrago,
el disparo de un soldado,
un olor para la ceguera,
fuego para el frío
y tinta para el poeta, eso eres.

Puerta de atrás para un ladrón,
maquillaje para la diva,
el dominio de un jubilado,
la hoguera de una noche de San Juan
y flamenco para el gitano, eso eres.

Un desafío para la soledad.

                           Adriana Moragues. (Acceso ao blog).


Nos volveremos a encontrar. Eso seguro.
Intercambiaremos palabras blandas,
miradas esquivas, nos contaremos cosas,
vestiremos de principios nuestros caminos
y un rato después nos despediremos
sabiendo que hay historias que es preferible
terminarlas antes de que acaben contigo.
Lo malo es que de eso nos dimos cuenta tarde
cuando ya ardía la habitación, en el último round,
cuando el amor propio era ya un desguace.

                               Marwan. (Acceso ao blog).


Nos dijimos tantas veces adiós
que despedirnos
significaba reinventar un reencuentro.

Era un precipicio con vistas al mar,
y yo me hice adicta a las alturas
desde que la contemplé precipitarse sobre mi
desde el punto más alto de un sueño.

Poema completo.

                                   Elvira sastre. (Acceso ao blog).





Que o día da poesía
sexa cando nace a primavera
non é unha simple coincidencia.



No hay comentarios:

Publicar un comentario