jueves, 29 de noviembre de 2012

Mario Benedetti.


       Escritor e poeta uruguaio da Xeración do 45 no que se inclúen como produción máis de 80 libros traducidos, a meirande parte, a máis de 20 idiomas. Sen dúbida, unha peza importante da poesía, no que se basaron e basan moitos autores.
 
      Un dos seus poemas sentimentales : " Hagamos un trato ".

 Compañera
usted sabe
que puede contar
conmigo
no hasta dos
o hasta diez
sino contar
conmigo

si alguna vez
advierte
que la miro a los ojos
y una veta de amor
reconoce en los míos
no alerte sus fusiles
ni piense qué delirio
a pesar de la veta
o tal vez porque existe
usted puede contar
conmigo

si otras veces
me encuentra
huraño sin motivo
no piense qué flojera
igual puede contar
conmigo

pero hagamos un trato
yo quisiera contar
con usted
es tan lindo
saber que usted existe
uno se siente vivo
y cuando digo esto
quiero decir contar
aunque sea hasta dos
aunque sea hasta cinco
no ya para que acuda
presurosa en mi auxilio
sino para saber
a ciencia cierta
que usted sabe que puede
contar conmigo.

Mario Benedetti.

Compañera
usted sabe
puede contar
conmigo
no hasta dos
o hasta diez
sino contar
conmigo

si alguna vez
advierte
que la miro a los ojos
y una veta de amor
reconoce en los míos
no alerte sus fusiles
ni piense qué delirio
a pesar de la veta
o tal vez porque existe
usted puede contar
conmigo

si otras veces
me encuentra
huraño sin motivo
no piense qué flojera
igual puede contar
conmigo

pero hagamos un trato
yo quisiera contar
con usted

es tan lindo
saber que usted existe
uno se siente vivo
y cuando digo esto
quiero decir contar
aunque sea hasta dos
aunque sea hasta cinco
no ya para que acuda
presurosa en mi auxilio
sino para saber
a ciencia cierta
que usted sabe que puede
contar conmigo

Lee todo en: Hagamos un trato - Poemas de Mario Benedetti http://www.poemas-del-alma.com/hagamos-un-trato.htm#ixzz2DWDLlu00
Compañera
usted sabe
puede contar
conmigo
no hasta dos
o hasta diez
sino contar
conmigo

si alguna vez
advierte
que la miro a los ojos
y una veta de amor
reconoce en los míos
no alerte sus fusiles
ni piense qué delirio
a pesar de la veta
o tal vez porque existe
usted puede contar
conmigo

si otras veces
me encuentra
huraño sin motivo
no piense qué flojera
igual puede contar
conmigo

pero hagamos un trato
yo quisiera contar
con usted

es tan lindo
saber que usted existe
uno se siente vivo
y cuando digo esto
quiero decir contar
aunque sea hasta dos
aunque sea hasta cinco
no ya para que acuda
presurosa en mi auxilio
sino para saber
a ciencia cierta
que usted sabe que puede
contar conmigo.

Lee todo en: Hagamos un trato - Poemas de Mario Benedetti http://www.poemas-del-alma.com/hagamos-un-trato.htm#ixzz2DWDC3aKt

Compañera
usted sabe
puede contar
conmigo
no hasta dos
o hasta diez
sino contar
conmigo

si alguna vez
advierte
que la miro a los ojos
y una veta de amor
reconoce en los míos
no alerte sus fusiles
ni piense qué delirio
a pesar de la veta
o tal vez porque existe
usted puede contar
conmigo

si otras veces
me encuentra
huraño sin motivo
no piense qué flojera
igual puede contar
conmigo

pero hagamos un trato
yo quisiera contar
con usted

es tan lindo
saber que usted existe
uno se siente vivo
y cuando digo esto
quiero decir contar
aunque sea hasta dos
aunque sea hasta cinco
no ya para que acuda
presurosa en mi auxilio
sino para saber
a ciencia cierta
que usted sabe que puede
contar conmigo.

Lee todo en: Hagamos un trato - Poemas de Mario Benedetti http://www.poemas-del-alma.com/hagamos-un-trato.htm#ixzz2DWDC3aKt

viernes, 23 de noviembre de 2012

Obsesión de Dalí coa ciencia.

Salvador Dalí sentiu unha profunda pasión pola ciencia. A súa obra reflíte os principais descubrimentos científicos do século XX: a psicoanálisis, a teoría da relatividade, a fisión do átomo e a mecánica cuántica, o descubrimento do ADN... Incluso a súa firma está directamente influida por unha imaxe científica.

Dalí era un lector ávido de publicacións científicas: a súa biblioteca conten máis de cen títulos de moi diversas disciplinas. Ademáis, durante toda a súa vida, o artista perseguiu o encontro con científicos de renombre: Sigmund Freud, James D. Watson (codescubridor da estrutura do ADN, premio Nobel 1962), Ilya Prigogine (premio Nobel de Química 1977) e moitos outros.

Foi amigo de investigadores en física, matemática, bioloxía... Os científicos sorprendíanse ao descubrir que, trala fachada de excentricidad e provocación, había un artista brillante con quen podían manter un diálogo frutífero a medio camino entre a ciencia e a arte.

A obsesión de Dalí pola ciencia forma parte da súa vontade de trascendencia. O pintor, que non escondeu nunca o seu medo á morte, quería crear unha obra magnífica que lle fixese perdurar no tempo. Utilizaba a linguaxe  e os conceptos científicos para ir máis alá do mundo tanxible, para explorar novas dimensións que superasen a realidade cotiá. 

Quizáis, o que máis lle impresionou foi  descubrimento do ADN, notable en obras coma:
· El paisaje de la mariposa (1957-58)
· Árabes acidodesoxiribonucleicos (1963)
· La estructura del ADN (1975-76)
· Galacidalacidesoxyribonucleicacid (1963)

Dalí afirmaba que "a herencia depende dunha maquinaria soberana e a vida mesma é o resultado do goberno absoluto do ácido", referíndose ao ADN. 

















DOCUMENTAL SOBRE A RELACIÓN DE DALÍ COA CIENCIA ( pincha aquí )


viernes, 16 de noviembre de 2012

Ernesto Cardenal : poesía científica.

Ernesto Cardenal Martínez (Granada, Nicaragua, 20 de xaneiro de 1925) é un poeta, sacerdote, teólogo, escritor, tradutor, escultor e político nicaragüense de fama mundial, ante todo, pola súa obra poética, que lle fixo merecedor de varios premios internacionais.

Dentro da súa obra poética cabe destacar Cántico cósmico, extenso poema no que predomina a mutación disciplinaria, que consiste na alteración e sustitución dos discursos típicos da poesía mediante o uso e superposición de discursos de disciplinas non literarias como a física cuántica, o cristianismo e o testimonio histórico.

Deste modo, a obra divídese en 43 cantigas como :

1. El big-bang.
2. La palabra.
3. Fuga de otoño.
4. Expansión.
5. Estrellas y luciérnagas.
6. Más allá y más acá.
7. El cálculo infinitesimal de las manzanas.
8. Condensación y visión de San José de Costa Rica.
9. Canción del espacio-tiempo.
10. Cántico del sol.

Así, destacamos en relación coa ciencia a Cantiga 1 : El big-bang. ( fragmento ).


En el principio no había nada
ni espacio
ni tiempo.
El universo entero concentrado
en el espacio del núcleo de un átomo,
y antes aun menos, mucho menor que un protón,
y aun menos todavía, un infinitamente denso punto matemático.
Y fue el Big Bang.
La Gran Explosión.
El universo sometido a relaciones de incertidumbre,
su radio de curvatura indeterminado,
su geometría imprecisa
con el principio de incertidumbre de la Mecánica Cuántica,
geometría esférica en su conjunto pero no en su detalle,
como cualquier patata o papa indecisamente redonda,
imprecisa y cambiando además constantemente de imprecisión
todo en una loca agitación,
era la era cuántica del universo,
período en el que nada era seguro:
aun las "constantes" de la naturaleza fluctuantes indeterminadas,
esto es
verdaderas conjeturas del dominio de lo posible.
Protones, neutrones y electrones eran
completamente banales.
Estaba justificado decir que en el principio
la materia se encontraba completamente desintegrada.
Todo oscuro en el cosmos.


Enlace a todas as cantigas aquí.


jueves, 15 de noviembre de 2012

Relación da poesía coa ciencia.

Antigamente, para un científico o importante era experimentar o misterio, e para un poeta a ciencia era a nova nobreza, lamentándose da súa lentitude. Mais, dende a Antigüedade clásica á literatura Afterpop, encontráronse numerosos textos poéticos que tratan asuntos científicos ou utilizan terminología científica para abordar as cuestións eternas do amor, o tempo e a morte.

Deste modo, os poetas ocupáronse de todas as ciencias.

En España, neste siglo, un dos pensadores que máis se preocuparon desta relación entre poesía e ciencia, é o físico e escritor Agustín Fernández Mallo - nado na Coruña -, que afirma que o poeta é un laboratorio, e que as relacións entre estes dous conceptos sempre existiron, mais, unha conciencia de corte clásico-humanista, tentou separalas en base ao mito de que unha cousa é o factual e outra o estético. Feito refutable explicando que en toda ciencia hai estética e en todo arte, técnica, e non é posible separalos sen que exista degradación ao final.

Nos últimos tempos estase a prestar maior atención á dimensión estética da ciencia e, no propiamente literario, inténtanse cerar metáforas a través de  imaxes científicas, é dicir, conceptos científicos que, descontextualizados, forman imaxes e metáforas por si mesmos.






(Fotografía : Agustín Fernández Mallo.)