A poesía lírica é a forma poética que expresa tradicionalmente un sentimento intenso ou unha profunda reflexión, ambas ideas como manifestacións da experiencia do eu poético.
A palabra "lírica" deriva da grega lyra que denota o instrumento musical chamado lira, de cuxa execución, entre outros encargábase Erató, a musa grega da poesía. Aparece por primeira vez no século XV facendo mención á poesía grega antigua que se cantaba e distinguía desta maneira da poesía dramática ou narrativa (épica) e no século XVI defínese máis como unha forma de expresión máis subxectiva, que concierne principalmente ao dominio dos sentimientos privados.
Foi así penetrando desde Grecia cara Roma y tamén China, como lugares do principio desda forma poética.
EN ESPAÑA:
Sen ter en conta calquera poeta non rexistrado, considérase o primeiro poeta español ao clérigo Gonzalo de Berceo, que cultivou durante o século XIII o Mester de Clerecía. A pesar de ter un estilo sencillo, con xiros populares e unha forma de expresión realista, foi recoñecido como poeta culto en oposición aos xuglares.
Foto: Gonzalo de Berceo
Era un varón perfecto, de hermosa discreción
que oía a los cuitados poniéndose en razón.
Sufría por las almas negadas al perdón.
Moría por ser mártir de su propia pasión.
Todo estaba tranquilo. El viento, temperado.
No sacaba a su hijo de casa, el asilado.
Volvió a girar la rueda, con el eje gastado.
El invierno de entonces fue en verano cambiado.
EN GALICIA:
Nace da maestría de Jõao Soares de Paiva a primeira cantiga galaico-portuguesa entre 1204-1213. O tema do poema é a crítica ao rei de Navarra por invadir Aragón.
Agora faz isso o senhor de Navarra,
pois em Provença é o rei de Aragão;
não têm medo, nem do seu pico, nem à sua Marra
em Tarazona, nem que está perto;
não têm medo de lhes colocar aríetes
e serão rir muito Inzura e Darren;
mas, se Deus traz o senhor de Monção
estou certo de que lhes destruirá a bacia.
pois em Provença é o rei de Aragão;
não têm medo, nem do seu pico, nem à sua Marra
em Tarazona, nem que está perto;
não têm medo de lhes colocar aríetes
e serão rir muito Inzura e Darren;
mas, se Deus traz o senhor de Monção
estou certo de que lhes destruirá a bacia.
No hay comentarios:
Publicar un comentario